Onweersweek in beeld

Het is half april en we hebben er weer enige tijd op moeten wachten: onweer. De wintermaanden zijn letterlijk en figuurlijk waar de onweerliefhebbers in winterslaap zijn. Op allerlei weerwebsites zie je met name de winterliefhebbers opbloeien, al zijn zij er deze winter wederom bekaaid vanaf gekomen. Dat gezegd hebbende ligt de focus nu weer op wat voor ons een passie is: onweer. En afgelopen week hebben we een flink aantal leuke onweersbuien gehad. Een overzicht.

Het was ook een beetje een vreemde situatie. De computermodellen, die meestal de leidraad zijn van iedere onweersverwachting, gaven aan dat er geen onweer in de lucht zat. Mijn intuïtie, evenals die van mijn medeonweerliefhebbers, kriebelde een beetje. In de Bliksemdetectie-whatsappgroep hebben we ’t er ook over gehad. We zagen regelmatig onweerverklikkers in de lucht hangen. Dat zijn wolken (zoek maar eens naar altocumulus castellanus of altocumulus floccus op Google) die, als ze tegen 8 uur ’s ochtends of 8 uur ’s avonds in de lucht hangen, een onstabiele atmosfeer verraden. Ondanks deze wolken gaven de computermodellen aan dat ’t wel mee zou vallen. Dus schreef ik in mijn onweersverwachtingen dat ’t wel mee zou vallen.

En dat heb ik geweten.

Het begon op 11 en 12 april.

Onweer in Goes. Let op de kinderen die op het veld wegvluchtten. Fotograaf: Patrick van Iersel

Prachtige exemplaren

Vanuit verschillende plaatsen in Nederland kwamen mooie foto’s en video’s binnen. Hiernaast zie je een prachtige plaat uit Goes, geschoten door Patrick van Iersel. Een bui boven Zeeland zorgde ervoor dat een aantal kinderen verrast werden. Op de foto zie je dat ze wegvluchten terwijl de bliksem een paar honderd meter verderop inslaat.

Melle van der Werff en Maurice Hamming, beiden betrokken bij Bliksemdetectie.nl als storm chaser, spotten een aantal buien in het noorden van het land. Melle maakte er de volgende reportage over. En Michiel Baatsen maakte de volgende video in Utrecht:

Rick Bekker maakte de volgende prachtplaten:

Fotograaf: Stijn aan de Stegge, Hilversum

13 en 14 april

 

Ook op 13 april was het raak. Er stond heel weinig stroming in de atmosfeer en er ontstonden een flink aantal onweersbuien. Tegen de verwachting in bleven deze lang intact, want zonder stroming snijdt de downdraft al heel snel de updraft af. Reinier van den Berg schreef er op weer.nl het volgende over:

Bij weinig wind in de hele luchtkolom zal een beginnende bui zichzelf al snel de das om doen. Zodra er neerslag begint te vallen, wordt de opstijgende warme lucht de pas afgesneden. Maar hetzelfde gebrek aan wind zorgde er wel voor, dat er ’s middags een zwakke tot matige zeewind opstak langs de Nederlandse kust. De zeewind drong al gauw tenminste 10 kilometer het land in. En veroorzaakte daar ‘convergentie’, het toestromen van lucht vanuit verschillende richtingen. Subtiel, er was immers maar weinig wind, maar het was genoeg.

Kortom, het was wederom raak.

15 april: België en het zuiden van Nederland

Op 15 april hadden we te maken met een lijntje van onweersbuien. Deze lijn bewoog langzaam in de richting van Nederland. Met name het zuiden van het land moest dus rekening houden met onweer. Desondanks kwamen ook uit de regio Twente meldingen van onweer binnen.

Toen de zon eenmaal onder was, was het ook snel klaar met het onweer. Bas de Visser was echter samen met Brandon Bakker op pad gegaan, en kon vanuit Zeeland foto’s van het onweer nemen. Helaas voor hen zat het onweer wel op enige afstand.

Jesper Mulderij uit Hengelo fotografeerde een prachtige arcus in het Duitse Stadtlohn. Deze zie je hieronder.