Winterupdate #16: lange termijn titanenstrijd tussen winter en lente

Als we momenteel naar buiten kijken dan zien we een blauwe lucht met hier en daar wat wolkjes. Het is prachtig weer in Nederland. Het is daarentegen niet heel fris: het is 4 tot 7 graden op het moment van schrijven.

We hebben deze weersomstandigheden te danken aan een hogedrukgebied boven Frankrijk, dat voor dalende luchtbewegingen zorgt maar wel een westenwind opzet waardoor het een heel klein beetje aan lente doet denken.

Bron weerkaarten hieronder: wxcharts.eu

Dit soort weersomstandigheden leiden vaak ook tot fraaie zonsopkomsten en ook vandaag kregen we weer verschillende foto’s in onze mailbox:

Het autoruiten krabben is misschien wat minder, maar daar staan bij dit soort weersomstandigheden wel mooie zonsopkomsten tegenover! Foto’s: Jannes Wiersema @MeteoRoodescho1 pic.twitter.com/sAIK9nQEjz

— Bliksemdetectie.nl (@bliksemdetect) 16 februari 2018

De zonsondergang van gisteren en een bevroren zeepbel tijdens zonsopkomst; deze foto’s stuurde Diana Venis-Kerkhoven ons op en zijn gemaakt in de buurt van Nijmegen!

☀️ Het is nu lekker weer buiten. Volg het actuele weer op de site: https://t.co/qnWSJeMCp3 pic.twitter.com/j22io0Fu2g

— Bliksemdetectie.nl (@bliksemdetect) 16 februari 2018

In dit artikel gaan we kijken naar de middellange en lange termijn. We nemen aan de hand van de actuele weerkaarten een kijkje hoe het weer zich de komende tijd gaat ontwikkelen, en kijken met name naar de onzekerheden van de geschetste weersituatie. Dat doen we omdat er weer veel euforie heerst op de weerforums: de zogeheten ‘SSW’ is een feit, maar nu is het de vraag hoe de weersituatie in Nederland daarop gaat reageren.

En als je dat aan de weermodellen vraagt, dan schetsen zij een titanenstrijd tussen lente en winter.

De pluim

Laten we eerst eens kijken naar de pluim van het Europese weermodel en de ensembleverwachting van de Amerikanen. Die geven vaak een indicatie voor dagen waar we met meer detail naar moeten kijken. Als we de Europese erbij pakken, dan zien we de volgende weersontwikkeling:

Vanaf dinsdag schetst het Europese model een binnentredende vorstsituatie, die minimaal een aantal dagen aanhoudt. Minimumtemperaturen gaan volgens het Europese model naar gemiddeld -5 met uitschieters tot -10. Overdag komt de temperatuur soms ook niet boven nul.

Deze verwachting kunnen we uiteraard niet met zekerheid aannemen. We moeten eerst kijken naar de consistentie met andere weermodellen voordat we een eerst indicatie kunnen geven over de mogelijkheid dat dit weer uitkomt. Bovendien ligt woensdag net op de vijfdagengrens en ligt de echte vorst dus nog buiten de betrouwbare termijn. Het is echter wel een trend die al een flink aantal dagen in de pluim zit, dus laten we eens kijken wat het Amerikaanse weermodel schetst:

Oei. Dat is toch wel een volkomen ander beeld!

Het is meteen de reden waarom één model nog geen winter maakt…

De verschillen tussen ECMWF en GFS

Laten we dieper op de verschillen ingaan, aangezien beide modellen een totaal ander scenario schetsen: winter bij de Europeaan; lente bij de Amerikaan. Op 0 uur zijn de modellen behoorlijk consistent (en dat was ook wel te verwachten):

Op 72 uur, drie dagen vooruit, is er nog steeds een redelijke consistentie – al liggen de drukgebieden nét op een iets andere plek:

Op de dinsdag zien we een verschil in hoe de koude lucht gaat uitstromen over Europa:

Daarna zien we het verschil duidelijk worden. Het Europese model schetst een sterk hogedrukgebied boven Scandinavië, dat de (paarsgekleurde) ijskoude lucht op transport zet richting ons land. Het verklaart waarom de pluim van het Europese weermodel een winterse situatie schetst. GFS daarentegen laat het hogedrukgebied afzakken richting het midden van Europa, waardoor bij ons de stroming meer zuidelijk georienteerd wordt.

Het betekent ook dat het lagedrukgebied dat we links bovenin bij Groenland zien liggen meer grip kan krijgen op het weer in de ultralange termijn. Het verschil wordt al gauw duidelijk: het Europese model laat op de ultralange termijn een zeer sterk hogedrukgebied (van 1050 hPa!) zien boven Scandinavië, waardoor zeer ijzige lucht (de paarse kleur) wordt aangevoerd naar Nederland.GFS daarentegen laat de boel naar het zuidoosten afzakken, waardoor we te maken krijgen met zachte lucht.

Twee totale uitersten in de weersverwachting!

Tja 🙂

Wat kunnen we hier nu mee?

Niets.

En dat is het enige eerlijke antwoord dat we kunnen geven. We moeten afwachten. Het is niet duidelijk welke van de twee opties de overhand gaat krijgen, dus moeten we wachten op nieuwe berekeningen.

De komende dagen wordt dat echter wel steeds duidelijker, dus we zullen jullie regelmatig op de hoogte blijven houden van de ontwikkelingen! 🙂