Hoogwater?!

Hoogwater?!  De strijd van Nederland, onzichtbaar maar zéér belangrijk.

Het is al jaren een bekend fenomeen: Hoogwater. De berichtgevingen in de media laten ons weten dat er weer eens wat waterkeringen dicht gaan, of dat de dijkgraven een zeer belangrijke dijkinspectie moeten doen. Ons land staat niet voor niets bekend in het buitenland met de aanduiding: “God created Earth, the Dutch created Holland.” Tussen alle berichtgevingen over de storm van de afgelopen dagen, de regen, de sneeuw die maar niet komt, of het ijzige winterweer wat de USA teistert, hebben we de aandacht wat minder gevestigd op onze oeroude strijd tegen het water. We nemen de berichtgevingen ter ore en gaan soms weer verder op de orde van de dag. Hierbij vergeten we soms even de onzichtbare krachten die ons land beschermen tegen het hoge water.

De maas bij Den Bosch, hier nog droge voeten

Rijkswaterstaat is al dagen in vol ornaat bezig om het de grote plons water die in dezer dagen ons land binnenstroomt te managen zodat wij, lieve onwetende burgers, geen natte voeten krijgen. Dit doen ze door verschillende mogelijkheden te benutten. Vooral de Waal, de IJssel en de Rijn gaan de komende dagen gedompeld onder een vloed aan water. Het gaat eigenlijk altijd zo, als het water het land binnen stroomt is het binnen 2 á 3 dagen het land weer uit. Nu komt het vooral omdat er veel regen is gevallen in Duitsland en Zwitserland. Ook de Maas reageert altijd op fikse regenval in België maar ook in ons eigen land.

Watersnood?

We krijgen geen watersnood. Dijken gaan niet breken en het waterniveau wordt niet zodanig hoog dat we echt problemen verwachten. Rijkswaterstaat heeft een prachtige informatiekaart beschikbaar waarop we precies kunnen zien waar het hoge water zich bevindt en wat er precies gebeurt met ons land onder de zeespiegel. Gisteren was het prachtig weer en veel mensen hadden zich goed ingepakt tegen de koude gevoelstemperatuur en zich verplaatst naar de lokale dijk om te genieten van het mooie zonnige weer én even een blik te werpen op de hogere waterstanden. Dat leverde prachtige plaatjes op, een rivierenlandschap heeft toch zo haar charme.

Kaart van Rijkswaterstaat met de actuele standen

Nogmaals, dit is geen alarmerend bericht over dat ons land zal zinken in het hoge water. Wat wel belangrijk is dat we onszelf elke keer weer beseffen dat op de achtergrond veel mensen bezig zijn met het managen van het water zodat we niet weer 1995 moeten herleven, wellicht bent u dat vergeten maar dat zag er ongeveer zo uit:

Copyright: Rijkswaterstaat, Adviesdienst Geo-informatie en ICT, Beeldbank VenW

Actueel

Voor zover nu bekend zijn er al veel maatregelen getroffen om het hoge water tegen te gaan.  Woudrichem heeft zich achter gesloten deuren begeven en de Waterpoort afgesloten. Nijmegen heeft de Waalkade afgesloten en Zaltbommel heeft de parkeerplaats (normaal gratis parkeren daar) afgesloten omdat dit land mooi onder mag lopen. De uiterwaarden van verschillende rivieren krijgen het overtollige water over zich, zodat het water zich laat managen door de knappe koppen bij Rijkswaterstaat en de verschillende waterschappen en gemeenten. Gebieden die normaal een prachtig, vruchtbaar, landschap vormen zijn nu gebieden waar men het water naartoe kan sturen zodat wij droge voeten houden. De piek van het water is verwacht op Dinsdagavond.

Op het moment van schrijven zijn is het Code Geel bij Rijkswaterstaat en zijn dit de gegevens:

Rijn:
Bij Lobith verwacht: 14,95m +NAP op 9 januari

Maas:
De afvoer van de Maas te St Pieter is de afgelopen 24 uur gedaald. De daling zal zich in de komende 24 uur voortzetten. De top van de afvoergolf bevond zich op 7 januari om 08:00 uur bij Mook (NAP+8,55 m).

En u kunt het zelf volgen via de website van Rijkswaterstaat

Nederland, waterland

Ergens moeten we toch maar trots zijn op onze aloude strijd tegen het water. Het is een liefdesverhouding die zich kenmerkt door de kracht van de natuur tegen onze eigen wijsheden. Wij Nederlanders voeren deze strijd, soms onzichtbaar, vaak zéér zichtbaar. Het is daarom belangrijk dat we ons elke keer maar weer realiseren dat wij land gestolen hebben van de natuur en dat de natuur ons altijd op scherp zal stellen mocht ze daar de kans voor hebben. In die hoedanigheid hebben we toch echt een prachtig stukje land waar we trots op mogen zijn.

Water tot aan de dijk