Wie ’t kleine niet eert…

…is ’t grote niet weerd! Dat was toch eigenlijk wel het resultaat van de onweersdag die 30 april 2024 zou worden. Achter een warmtefront dat van zuidoost naar noordoost trok, kwam relatief warme lucht ons land binnen. Dankzij een uitloper van een lagedrukgebied, een vore, zou er voldoende forcering moeten zijn om buiten te laten ontstaan.

En dat bleek erg moeilijk!

Verschillende weermodellen gaven vanaf maandagavond aan dat er eigenlijk niets stond te gebeuren. AROME was één van de enige modellen die nog enigszins met buiigheid op de proppen kwam. Maurice besloot daardoor om in de middag al richting Rick te rijden; later ontmoette ik hen langs de A50 bij Uden. Daar zouden we in de gaten kunnen houden wat er zuid van ons gebeurde, zonder honderden kilometers richting België of Frankrijk te hoeven rijden (been there done that… liever toch maar niet).

Toen rond een uur of 23 bleek dat het ‘m niet zou gaan worden, reed ik op de A50 weer noordwaarts om naar huis te gaan. Een minuut of tien onderweg begon het ineens noord van mij te flitsen! Dankzij voldoende forcering, mogelijk op enige hoogte dankzij de ontkoppeling van de grenslaag na zonsondergang, ontstond er tussen Arnhem en Nijmegen een onweersbui die zo’n 1 à 2 flitsen per minuut liet zien. Later zouden er nog meer buien ontstaan, maar ik heb ter hoogte van Beuningen vrij zicht kunnen vinden en toch nog twee cc’s op de gevoelige plaat weten te zetten.

Kortom, de 30ste april gold… wie ’t kleine niet eert, is ’t grote niet weerd! Laten we nu toch maar hopen op iets groots dan, binnenkort 😊