Dinsdag hadden we al een blogpost geschreven over de kansen van die dag. We waren die dag vrij enthousiast en besloten ook op pad te gaan om de buien later die dag te onderscheppen.
Bert, Christian, Wilfred, Maurice en ik reden met z’n allen vanuit omgeving Nijmegen richting de grens van Turnhout (België) om daar de eerste cellen te onderscheppen. Vanuit Frankrijk trok er namelijk een supercell richting Nederland. Hoewel we hadden verwacht dat deze zou inkakken, was de trekrichting enorm laag en bleef de bui goed instant.
Ten zuidwesten van Eindhoven konden we de bui mooi op ons af zien komen. De supercell had een mooie updraft base die was gescheiden van de downdraft, zoals te zien in de foto’s. Op dat moment zat er een flinke hagelkern in de bui die steeds meer bewoog naar de zuidzijde van de bui. Toen we eenmaal de outflow van de bui begonnen te voelen besloten we snel in te pakken en een volgende plek te zoeken.
Eenmaal in de buurt van Nijmegen hadden we opnieuw mooi zicht op de bui. Er vormde op dat moment ook een wallcloud onder de bui. De bui naderde helaas al wel weer snel en besloten daarom richting het noorden te rijden.
Gezien er nog steeds hagel op zat en de bui wat begon te zakken naar het zuiden, besloten we een plek te zoeken met uitzicht en waar we ook konden schuilen voor de hagel die eventueel over ons heen zou trekken. We hadden vanaf hier zicht op de bui ten zuiden van ons. Dat leverde enkele prachtige plaatjes op.
De bui kwam steeds dichterbij en we voelen op dat moment de koude downdraft. In de verte zagen we de regen ook al vallen. We besloten snel de camera’s te pakken toen we de eerste druppen voelden. Het begon hard te waaien, te regenen en we hebben zelfs wat kleine hagel gehad, maar de bui trok al snel weer over.
We keken op de radar en zagen dat de volgende bui al klaar was, sterker nog, iemand riep “Kijk daar heb je de volgende al” op dat moment. In de verte zagen we een prachtige Arcus op ons afkomen. We besloten op dat moment iets door te rijden richting het noorden, zodat we iets beter zicht hadden. Schuilen voor de hagel hoeft toch niet meer, omdat een arcus vaak geen hagelkern heeft zoals bij een supercell. Bij dit soort type buien hebben we vooral te maken met hoge windsnelheden.
De arcus kwam dichterbij en een paar prachtige ontladingen schoten uit de bui. Dat resulteerde in een paar prachtige bliksemfoto’s voor onze chasers.
Voordat het begon te regenen probeerde we nog voor de bui te komen, maar dat was tevergeefs. De bui trok te snel en het wegennetwerk was niet goed genoeg om de bui voor te blijven.
Al met al een succesvolle chase.
Vroeger was ik al veel bezig met het weer, maar in 2015 besloot ik een camera te kopen en meer te gaan chasen. Tijdens een chase op 29 mei 2018 kwam ik Bert tegen, die nu samen met mij overal naartoe rijdt.