Als er gewaarschuwd wordt voor onweersbuien dan wordt er meestal ook gewaarschuwd voor felle windstoten. Onweer en windstoten komen in Nederland bijna altijd als onafscheidelijke combinatie voor, zeker bij felle onweersbuien. Maar hoe kan dat precies? Waarom treden er bij onweer felle windstoten op? En waar komen die vandaan?
Dat is wat één van onze volgers zich afvroeg.
In dit artikel beantwoorden we die vraag dan ook. Wat is de oorzaak van hevige wind en felle windstoten bij onweer? We kijken naar hoe de bui is opgebouwd, waarom er vervolgens windstoten ontstaan, en waarom deze soms zeer venijnig uit de hoek kunnen komen.
Update 31/08/2020: fouten in artikel gerepareerd.
Wat wij en onze volger precies bedoelen? Kijk maar naar deze video uit de Verenigde Staten, waar een felle onweersbui gepaard gaat met behoorlijk felle windstoten:
Om een antwoord te geven op de vraag waarom onweer gepaard gaat met windstoten vraag moeten we kijken naar een dwarsdoorsnede van een onweersbui. Die ziet er schematisch uit als op de afbeelding te zien is.
We weten allemaal dat als stapelwolken hard doorgroeien ze uiteindelijk een bui worden. Ook is het bekend dat die bui doorgroeit naar een onweersbui als er voldoende energie wordt aangevoerd.
Maar waar komt die energie dan vandaan?
Het antwoord is dat deze van de grond komt. Op de afbeelding zien we een pijl omhoog, vanaf het aardoppervlak recht de wolk in, helemaal tot aan de wolkentop.
Deze stroom lucht wordt ook wel de updraft genoemd, of stijgstroom in het Nederlands. Deze updraft is als het ware de ‘motor’ van de bui en zorgt ervoor dat hij in leven blijft.
Als deze motor wegvalt, dan is het met de bui ook gedaan.
De bui zelf is feitelijk een verzameling hele kleine waterdruppeltjes en – in de hogere delen van de bui – ijskristallen.
Normaal zou je zeggen dat ieder deeltje naar de grond toe valt, als gevolg van de zwaartekracht. Het is dus ietwat vreemd dat de waterdruppeltjes van de wolk wél in de lucht blijven hangen, niet?
Dat komt ook door de updraft. De (stijgende) kracht van de updraft is bij een klein waterdruppeltje groter dan de zwaartekracht. Het gevolg is dat deze in de bui blijven hangen.
De waterdruppels hangen echter niet stil. Onder invloed van de stijgstroom, maar ook van de wind die op de verschillende hoogtes in de bui waait, bewegen ze alle kanten op. Ze botsen daarbij ook op andere waterdeeltjes. Het gevolg van die botsingen is dat de waterdruppeltjes samensmelten tot net iets grotere waterdruppeltjes. Dat gebeurt keer op keer.
Het gevolg is dat op een bepaald moment het waterdruppeltje te zwaar wordt om door de updraft omhoog gehouden te worden. Vergelijk het met een veer die je laat vallen en een honkbal. De zwaartekracht op de honkbal is groter waardoor deze sneller valt. Een waterdruppeltje wordt ook zwaarder, waardoor de totale zwaartekracht groter wordt. Op den duur is die zwaartekracht zelfs groter dan de kracht van de stijgstroom, met als gevolg dat het waterdruppeltje naar beneden valt.
We hebben een hele bekende naam voor dit fenomeen: regen. Het gaat dan uiteraard wel om regen uit een bui en dus niet om bijvoorbeeld regen uit een front (dat wil zeggen, de grijze luchten die we vaak bij westenwinden zien).
Doordat de regendruppels naar beneden vallen ontstaat er in dezelfde bui ook een omlaaggaande stroom lucht. Deze vinden we op precies de plek waar de regen valt. Hij wordt ook wel downdraft genoemd, of daalstroom in het Nederlands.
En de downdraft is precies de plek waar we de windstoten zien!
Je kunt je voorstellen dat alleen het vallen van de regen al voor wind zorgt. Als je in de lucht wappert met je hand richting je hoofd voel je immers ook lucht bewegen. Dat werkt bij regendruppels net zo. Het betekent ook waarom in Nederland een bui en windstoten bijna altijd een onafscheidelijke combinatie zijn: door de regen ontstaan er windstoten.
Als de bui dichterbij komt en je in het gebied van de downdraft terecht komt nemen de windstoten dan ook ineens razendsnel toe. Dit wordt ook wel het windstotenfront genoemd en het is op de video hierboven perfect te zien!
Maar soms gebeurt het dat die windstoten wel érg fel zijn.
Hoe kan dat precies?
Er gebeuren in de bui verschillende dingen die de windstoten versterken:
Vaak horen we in het nieuws dat een bepaald dorp getroffen is door een valwind. Zo ging het in 2007 flink tekeer in Hoogeveen:
Het gebeurt soms dat de downdraft ineens érg krachtig wordt. Dat gebeurt bijvoorbeeld als de bui beweegt en in een gebied met drogere lucht op hoogte terecht komt. En zo zijn er nog veel meer mogelijke oorzaken. Maar wat is het gevolg van zo’n plotselinge veel fellere downdraft, die we ook wel downburst noemen?
Ook onderscheiden we verschillende soorten downbursts:
Hoewel downbursts gebruikelijk zijn in de Verenigde Staten komen ze ook in Nederland voor. Dat gebeurt een aantal keer per jaar en dan met name als er gewaarschuwd wordt voor zware regen- en onweersbuien. Het is belangrijk om je te realiseren dat dergelijk zware windstoten vaak op lokale schaal voorkomen: het gaat om een aantal kilometer.
De kans dat er dus één over jouw woonplaats trekt als er gewaarschuwd wordt voor zwaar onweer is dan ook klein. Desondanks moet een instantie zoals het KNMI de waarschuwing uitgeven, want wat als hij net wel over jouw woonplaats trekt en er is niet gewaarschuwd? Dan zou het hek van de dam zijn.
We hopen dat je weer wat nieuws geleerd hebt over windstoten bij onweersbuien! 🙂 Heb je nog vragen? Laat dan gerust hieronder een reactie achter. We gaan graag met je in gesprek.
Christian is sinds 2004 met het weer bezig. Hij is in het bijzonder gefascineerd door onweer en rijdt in de zomermaanden met het team van Bliksemdetectie stad en land af om de mooiste buien te onderscheppen.