De afgelopen week was voor mij, Maurice, als onweersliefhebber volle bak genieten! Zoals verwacht bracht de warmte in Nederland ook weer de nodige onweer mee. Maar het onweer was niet altijd zo verwacht…
Aangezien tijdens mijn vakantie mijn groothoeklens de geest heeft gegeven wou ik een geleende lens testen met nachtfoto’s. Ik besloot om naar Holwerd te gaan. Maar omdat alleen ook maar zo alleen is had ik Angelique gevraagd om mee te gaan.
Eenmaal aangekomen was het vanaf de auto nog een stukje lopen om op een mooi uitkijkpunt te komen. Ondanks dat het met het blote oog helder leek, hing er toch een waas voor. In de tussentijd was er boven het IJsselmeer een bui ontstaan. In de verte zagen we de bui al flitsen. Aangezien de nachtfoto’s toch niet werden zoals gehoopt besloten we alles weer in te pakken en naar de auto te lopen.
Maar we waren nog geen 100 meter op weg naar de auto toen het begon te druppen. Een half uur daarvoor hadden we nog op de radar gekeken, maar toen was er nog geen sprake van regen. Een nieuwe blik op de radar leerde ons dat er een behoorlijk bui in aantocht was! Deze was binnen no-time ontstaan. Gelukkig was er vlak bij een vogelkijkhut, daar besloten we heen te lopen om te schuilen.
Eenmaal in de hut begon het te regenen en te flitsen! Er was dus gewoon een onweersbui boven ons hoofd ontstaan! Een aantal van deze flitsen zijn zo fel dat we een paar seconden daarna niks meer zien. En de bui dreunt ook over het waddengebied. Helaas stond de regen niet toe dat we meteen foto’s konden maken. Nog even afwachten dus.
Toen het droog was snel naar buiten gelopen en de camera’s opgesteld. Gelukkig was de bui nog steeds in leven! Dus konden we nog genieten van de bui en ondertussen ook foto’s schieten. Wat begon met een heldere avond voor nachtfoto’s eindigde dus in het schieten van onweersfoto’s. En dat was helemaal niet erg 🙂
Foto’s van zowel Angelique als mij.
Het onweer voor de dinsdagavond stond al wel op de planning. Ik vertrok op tijd naar Melle en Jannie toe, maar de bui die we op het oog hadden had er blijkbaar minder zin in dan wij. Gelukkig was het lekker weer, dus zaten we in de tuin te wachten op meer onweer.
Op een gegeven moment zien we op de radar dat er toch nog onweer in aantocht is. Vanaf het IJsselmeer trekt een bui Friesland binnen. Als we opstaan om naar de auto te gaan zien we het in de lucht ook al weerlichten. Een klein beetje sneller laden we de auto vol en stappen in. Richting Heerenveen eerst maar.
Onderweg op de A7 zien we de structuur van de bui mooi door de ontladingen. We besluiten toch iets dichterbij te rijden nog en vlak voor Heerenveen stoppen we. Daar stellen we de camera’s op en op het moment dat Melle zijn testshot maakt heeft ‘ie meteen prijs! Een mooie flits recht voor onze neus naar beneden!
De bui flitst nog even door en ook de livestream loopt inmiddels. Toch merken we al redelijk snel dat deze bui niet heel lang meer door zal gaan. In de verte zien we boven de Waddenzee een andere bui flitsen. Aangezien die de zee op gaat trekken besluiten we daar niet meer achteraan te gaan. Een korte, maar geslaagde chase.
Foto’s van zowel Melle als mij.
Ook voor de woensdag stond er weer onweer op het programma. In het zuiden van het land pruttelt het al lekker en de bui lijkt af te koersen op Zwolle. Rond een uur of 9 besluit ik vanaf Drachten hetzelfde te doen.
Inmiddels is ook Angelique aangesloten en we besluiten net onder Zwolle een plek te zoeken. Ook twee andere chasers hadden dat idee, want ook zij stonden de bui op te wachten. Met z’n vieren wachten we braaf tot de bui dichterbij komt, maar helaas had de bui andere plannen. Die vond het wel genoeg voor die dag en besloot er mee op te houden.
Ondertussen was er bij Nijmegen een bui ontstaan die langs de Nederlandse grens omhoog zou trekken. Ondanks dat de bui nog niet zo groot is nemen Angelique toch de gok en rijden richting Meppen in Duitsland. We nemen afscheid van de twee anderen en rijden die kant op.
Terwijl wij onderweg waren was de bui ook doorgegroeid. Angelique weet een mooie plek in de buurt van het Duitse plaatsje Twist. Daar aangekomen is het nog droog, dus stellen we snel op en beginnen te schieten. De windmolens op de voorgrond met het vocht in de lucht geven een heel apart sfeertje. En in combinatie met het onweer geeft dat hele mooie platen!
Gelukkig was er ook een overkapping in de buurt, want even later begint het dan toch te regenen. We verplaatsen de spullen en zien hoe de bui voor onze neus nog lekker doorgaat. Een droge plek met perfect zicht op het onweer, wat wil je nog meer?!
Foto’s van zowel Angelique als mij.
Na twee dagen weer even bijladen, zowel de gear als ik, was het zaterdagavond weer tijd om te chasen! Toen ik in Drachten vertrok rommelde het daar al lekker, maar ik wist als ik daar zou blijven ik te veel noord zat. Het oosten zou de meeste kans hebben op onweer, dus ik besloot die kant op te rijden.
Via de N381 reed ik richting Emmen. Tijdens het autorijden hield ik op mijn iPad de buien wat in de gaten. Mijn eerste geplande tussenstop in de buurt van Oranje besloot ik over te slaan en nog wat verder door te rijden. Uiteindelijk ging ik bij de afrit Westerbork de weg af. Snel zocht ik een plek met vrij zicht richting de bui, zette mijn camera neer en ook de telefoon voor de livestream. De buien voor mijn neus waren behoorlijk actief en gaven hele mooie flitsen! Helaas kwam behalve het onweer ook de regen dichterbij, ik besloot om verder te rijden.
Vanaf de N381 draaide ik de N34 op, richting Emmen. Op de navigatie zag ik een carpoolplek. In de hoop dat deze een fietsenhokje had met gunstig uitzicht ging ik de weg af naar de carpoolplek. Helaas bleek dit niet zo te zijn, maar was het wel weer even droog. Dit kon nooit lang duren, dus snel camera neerzetten en schieten maar! De bui was behoorlijk dichtbij want de flitsen werden op gegeven moment behoorlijk fel. En mijn verwachting was juist, de regen kwam ook redelijk kort daarna al.
Next stop: Twist. Toch weer naar dezelfde plek waar ik ook woensdag was geweest. Ook dit keer sluit Angelique weer aan, die had eerst nog andere werkzaamheden. Hoewel het niet weer zo’n flitsend feest was als de vorige keer zaten ook hier toch nog een paar mooie ontladingen bij. In de verte zagen we de bui wegtrekken. De lucht boven ons begon weer open te trekken, een mooi moment om weer richting Nederland te vertrekken.
Voor mij persoonlijk was fotografisch deze zaterdag het meest geslaagd. Zoals het nu lijkt een mooie afsluiter van het onweerseizoen 2019!
Foto’s van zowel Angelique als mij.
Maurice is al jaren actief als chaser. Aangestoken door Melle begon het met alleen foto’s. Nu meer dan 10 jaar verder is hij ook een van onze vaste vloggers. Daarnaast geeft hij les in Groningen en heeft hij een eigen bedrijf.