Het noorderlicht om nooit meer te vergeten

Inmiddels weet het overgrote deel van onze lezers wel dat er een ontzettend spectaculair noorderlicht is geweest in de nacht van vrijdag 10 mei op zaterdag 11 mei. Een langdurig noorderlicht kon worden gezien vanuit het zuidelijkste puntje van Nederland. Het was een spectaculair gezicht wat wij als team nooit hadden gezien.

Een groot deel van onze leden was op pad die avond en in dit artikel zie je een kleine samenvatting van de foto’s van verschillende leden. Vergeet ook absoluut niet de geweldige timelapse video van Bert van Dijk te kijken.

Christian

Op vrijdag was ik de hele dag al het nieuws over mogelijk noorderlicht aan het volgen. We wisten immers dat er een aantal CME’s onderweg waren naar de aarde, ook wanneer ze ongeveer aan zouden komen, maar niet wanneer exact én hoe zwaar ze zouden zijn! Rond zonsondergang – de zon gaat in Zuid-Europa net iets steiler onder dan in Noord-Europa – kreeg ik via via zicht op een webcam in het zuiden van Italië, die noordwaarts gericht was. Er leek een paarse gloed zichtbaar. Was dat nou het noorderlicht? Dat zou bijzonder zuidelijk zijn, dus ik was enigzins sceptisch. Tot iemand anders op Weerwoord.be melding maakte van fotografisch noorderlicht helemaal in Griekenland! Toen kreeg ik het gevoel dat er misschien wel veel in het vat zou kunnen zitten.

Vanuit huis ben ik toen de zon enige tijd onder was naar de dijk gefietst in Oosterhout, net ten noordwesten van Nijmegen. Vanuit huis kon ik met mijn smartphone al een paarsachtige gloed in het noorden waarnemen. Die eerste 30 minuten tot 45 minuten was er wel noorderlicht te zien, met hier en daar een pilaar, maar echt uitgesproken was het niet – een beetje vaag. De mensen met wie ik op de dijk stond te praten (ik was namelijk niet de enige kijker) besloten om weer terug huiswaarts te gaan. Ik ging vrij snel daarna ook terug.

Eenmaal 10 minuten thuis kreeg ik via Whatsapp een melding dat de poollichtcijfers opnieuw uitsloegen en dat de afstand tussen de satelliet die de metingen doet en de aarde relatief zou zijn overbrugd. Oftewel, als de wiedeweerga terug naar de dijk. En daar heb ik geen spijt van! Zoals je in onderstaande foto’s kunt zien, begon het poollicht zo tussen 0:00 en 0:45 uur te pieken met heel fraaie pilaren. Het noorderlicht inclusief pilaren was zelfs heel goed met het blote oog waarneembaar, al zag je dan vooral melkkleurige pilaren en stroken in de lucht met hier en daar een paarsige gloed. Mensen die nietsvermoedend met hun auto langs kwamen rijden, “en, is er al wat te zien?” zeggende, parkeerden na mijn enthousiaste “ja!!!!” toch maar heel snel hun auto en kwamen meegenieten. Zo rond 01:00-01:15 uur ben ik huiswaarts gekeerd. Andere Bliksemdetectie-teamleden hebben nog de hele nacht van het poollicht genoten, en moesten op een bepaald moment wel terug, want het werd weer licht.

Een bijzondere avond!

Stephan

Sipke

Bert

Rick

Samen met Bert besproken we aan het begin van de avond de situatie. Een leuke kans om het noorderlicht te zien in de randstad, maak je niet vaak mee. Vorig jaar ben ik al wel een paar keer naar Egmond gereden om het te zien, maar zo dicht bij huis is uniek. Bert en ik vertrokken een uur voor zonsondergang om nog even op zoek te gaan naar een plekje.

Eenmaal een plekje gevonden te hebben kwamen we erachter dat er al licht een rode gloed te zien was, maar nog niet zo spectaculair. Daarnaast was het voor een gedeelte ook gewoon nog licht. Ruim een uur later kwamen de meldingen binnen en was het feest begonnen. Een groene band kwam ons tegemoet die langzaam steeds duidelijker zichtbaar werd. Een bizarre ervaring om nooit meer te vergeten.