Afgelopen donderdag zijn we helemaal naar het noorden van de Verenigde Staten afgereisd voor een chase in de staat Minnesota. Hoewel je liever rond dit tijdstip in de omgeving van Oklahoma zit, waren de kansen in Oklahoma voor “severe weather” ontzettend klein.
Voor een aantal staten waaronder Minnesota en Iowa gold een “enhanced risk” en een kans van 5% op tornado’s. Hoewel de avond daarvoor een kans was van 10% op tornado’s, zat er de volgende ochtend een Mesoscale Convective System (MCS) ten zuiden van ons die alle vocht vanaf de golf van Mexico opnam. Hierdoor werd de 10% tornado kans naar beneden geschaald naar 5%.
Na een eerste stop waar veel andere Amerikaanse chasers ook stonden te wachten, besloten we iets richting het noordwesten te rijden om een bui te onderscheppen. Deze bui had nog geen rotatie, maar toonde wel wat potentie.
De buien trokken die dag erg snel waardoor we snel moesten zijn. We reden met de bui mee, die na een tijdje ook wat rotatie op de radar gaf. Deze rotatie zagen we ook wel een klein beetje terug in de wolken, maar veel meer zat er niet in.
Na een tijdje meerijden werd de rotatie zwakker en werd het wegennetwerk niet veel beter. We besloten af te haken en nog te genieten van de bui die wegtrok. Deze gaf nog wat mooie mammatus clouds, maar helaas trok het snel weer dicht met andere buien die over ons heen trokken.
Na de lange chasedag reden we terug naar ons hotel om wat te kunnen eten in de buurt, maar met chasen weet je eigenlijk nooit wat er gebeurt. En dat bleek ook wel, want toen we eenmaal door de bui heen waren gereden, kregen we een fantastisch schouwspel van een onweersbui die langs ons heen wegtrok.
Momenteel staat de video nog niet op ons youtube account, maar je kan hier de livestream terugzien.
Vroeger was ik al veel bezig met het weer, maar in 2015 besloot ik een camera te kopen en meer te gaan chasen. Tijdens een chase op 29 mei 2018 kwam ik Bert tegen, die nu samen met mij overal naartoe rijdt.