Alweer onweer op vakantie

Vorig jaar viel ik, Maurice, met mijn neus in de boter tijdens mijn vakantie aan het Gardameer. Zeven dagen achter elkaar had ik daar onweer, destijds gelukkig zonder grote hagel. Het verslag van die onweersmarathon lees je hier.

Dit jaar ging ik op vakantie naar het zuiden van Frankrijk. Als onweersliefhebber had ik natuurlijk van tevoren al wat gekeken, maar het leek er niet op dat ik tijdens mijn vakantie onweer zou krijgen. Onweer was niet het doel van de vakantie, dus twee weken zonder zou ook geen probleem zijn. Toch liep het iets anders.

Het is vrijdagochtend, een uur of 3. Ik word wakker met buiten een hoop herrie, lichtflitsen die mijn slaapkamer verlichten en een natte arm. Het duurt even voor ik mij besef dat alle drie met elkaar te maken hebben. Vanwege de temperaturen sliep ik met het raam open en een ventilator die de koele avondlucht naar binnen blies. Helaas voor mij regende het naar binnen en katapulteerde de ventilator de regen op mijn arm en in mijn gezicht.

Snel deed ik de luiken dicht om te voorkomen dat mijn slaapkamer een tweede badkamer zou worden. Net nadat ik de luiken dicht had bedacht ik mij dat ik veel beter de ramen dicht had kunnen doen, want dan kon ik op z’n minst nog de flitsen zien. Aangezien fotograferen niet te doen was zonder dat de lens vol met druppels zou zitten. Tot ik mij bedacht dat aan de andere kant van het huisje nog een deuropening was naar het balkon met een afdakje.

Snel pak ik mijn cameratas van beneden en loop ik naar dat balkon toe. Tot ik mij bedenk dat mijn statief nog in de auto ligt. Ik kijk nog een keer naar buiten, zie hoe het met bakken uit de hemel komt en besluit dat ik vast wel iets anders kan verzinnen tot het minder regent.

Camera aan, trigger erop en op naar het balkon. Eerst probeer ik, door met een niet al te lange sluitertijd, de camera gewoon vast te houden. De meeste flitsen zitten hoog dus ik besluit door mijn knieën te gaan en gehurkt de volgende serie op te wachten. Erg comfortabel kun je het niet noemen en echt stilzitten is er niet meer bij. En precies als je dan beweegt komt er dan een flits. Onderstaande foto is het bewijs dat ik niet gemaakt ben om lang gehurkt te zitten.

Oke, plan b. Ik kijk om me heen en zie een tasje liggen waar ik kabels en laders in had meegenomen. Snel leg ik deze op de grond, mijn camera er schuin tegenaan en zo ver mogelijk naar voren schuiven zonder dat de camera nat wordt. Met onderstaande creatieve contraption als resultaat. “It ain’t stupid if it works”

Toen de regen iets minder werd ben ik toch maar naar auto gelopen voor mijn statief.
Met je duffe hoofd een statiefplaatje onder je camera draaien blijkt toch moeilijker dan gedacht, maar uiteindelijk lukt het toch. Ik klik de camera op mijn statief en stap naar buiten, het balkon op. Hoewel de meeste flitsen hoog in de wolken verstopt zitten weten toch een paar hun weg naar buiten te vinden. Met een aantal leuke foto’s als resultaat.

De onweer intensiteit neemt af. Ik laad snel een aantal foto’s in op mijn mobiel en duik mijn bed weer in. Ramen en luiken weer open, mocht het dan weer losgaan dan heb ik toch een soort van wekker.

———

Het bleef die vrijdagochtend verder rustig qua onweer. Inmiddels is het zaterdag en voor vanavond zijn er toch wel wat onweerskansen. Ik ben met Google Maps wat op zoek gegaan naar plekken in de buurt waar ik zou kunnen staan met zicht op de kant waar de bui langs gaat trekken. Dat blijft toch ingewikkelder dan gedacht, vanwege de bergen is het nog een uitdaging om een beetje in de buurt een goeie plek te vinden. Ik besluit een paar opties te markeren en wat te eten.

Na het eten pak ik mijn spul en vertrek ik vanaf het vakantiehuis naar het noorden. De eerste plek is zo’n 45 minuten rijden en ik wil op tijd op de plek van bestemming komen.
Met nog 7 minuten rijden zie ik ineens een mooie vallei in een bocht. Ik besluit om mijn initiële plan overboord te gooien en deze plek te gebruiken. Iets verderop kan ik keren om iets terug te rijden en langs de weg mijn auto te parkeren. Ik steek de weg over en loop een doodlopend landweggetje in om iets hoger te komen staan.

Tussen twee boompjes door heb ik prachtig uitzicht het dal in. In de verte zie ik het al flitsen dus snel stel ik mijn camera op en plaats de trigger op de camera. Ik stel alles in en hoe niet te lang tot mijn camera begint te klikken. Ook bij deze bui weer een boel flitsen in de wolken, waardoor de meeste foto’s alleen iets lichtere kleur wolken laten zien.

Maar niet veel later laten de eerste flitsen zich ook echt zien. Prachtige schichten schieten tussen de bergen door. Ondanks dat de flitsen elkaar niet snel opvolgen sta ik te genieten. De temperatuur is nog prima, dus ik sta heerlijk in een korte broek te genieten van de onweersbui die voor mij langstrekt.

Na nog een paar dikke flitsen trekt de bui door achter de bergen. Nog even probeer ik er achteraan te rijden, maar al snel kom ik in het regengebied. Foto’s maken in de regen is niet ideaal, dus ik besluit om de bui te laten voor wat ‘ie is en terug te rijden naar het huisje. Al met al toch een leuke vakantie-chase in Frankrijk.