Twee dagen feest!

Het houdt maar niet op met onweren deze week! Niet dat wij dat erg vinden natuurlijk. Op deze donderdag is met name voor het noorden onweer voorspeld. We hoeven dus niet het hele land door te rijden om iets van onweer te zien vandaag!

In de ochtend was er al een bui ontstaan onder Utrecht die over Almere het IJsselmeer op trok. Maar het rare was dat deze bui bleef hangen bij de kust van Flevoland en richting het noorden kwam. Ondertussen stuurde Melle mij een appje of ik gezien had wat er aan kwam. Snel pak ik mijn spul bij elkaar en stap ik bij Melle en Jannie in de auto om te gaan richting Flevoland.

We rijden op de A6 als we de bui rechts van ons zien. Afslag Bant is de eerste die we zien en daar gaan we de snelweg af. We rijden een industrieterrein op in de hoop een mooie plek te vinden met zicht op de bui. Al snel vinden we een open veld en besluiten daar het spul op te bouwen en te gaan kijken of we nog wat ontladingen zien in deze bui.

Ondanks de lijnen die we in de wolken zien valt het helaas wat tegen met de flitsen. Ook van de andere kant is de bui erg mooi horen we van teamlid Wichard die vanuit Friesland de bui bekijkt. Als de bui wat uit zicht is besluiten we om verder te rijden richting het noorden om de bui te volgen. Op een parkeerplaats langs de A6 stoppen we nogmaals dezelfde bui te bekijken. Een prachtig gezicht zo boven het water!

De bui blijft maar doorgaan en wij zetten koers richting Leeuwarden. Op de A32 zien we de bui naderen en zien van alles gebeuren in de bui! We gaan snel de snelweg af om een plekje te zoeken. Eenmaal een plek gevonden zien we de inflow van de bui.  We zien de wolken boven ons omhoog trekken. De bui ontwikkelt gewoon boven ons hoofd! Heel erg mooi om dat van zo dichtbij mee te maken!

Als het begint te regenen stappen we weer in de auto, weer achter de bui aan. We rijden via Leeuwarden de N31 op en nemen na Leeuwarden meteen de eerste afslag om een klein weggetje op te rijden waar we geweldig zicht hebben op de bui. We zetten de camera’s weer neer en starten ook de livestream weer. Het flitst wel aardig, maar ik krijg het zelf niet voor elkaar een flits op foto te krijgen. Mijn trigger blijkt toch minder goed dan die van Melle. Ondanks dat het veel IC flitsen waren krijgt Melle het toch voor elkaar en paar CC ontladingen vast te leggen! Maar helaas stonden we niet ver genoeg van de bui om buiten de regenzone te blijven. Snel maar weer de auto in!

De kern van de bui hangt inmiddels boven de A7. Precies waar wij langs moeten om de bui weer voor te komen. Een grote rode pit is te zien op de radar. We besluiten er maar toch doorheen te rijden. Dat hebben we geweten! Mensen die stil stonden op de vluchtstrook, omdat ze niet durfden door te rijden. De rest reed zo’n 40 km/u op de snelweg. Echt opschieten deed het dus niet. Als we ter hoogte van Leek zijn wordt het minder en ter hoogte van Hoogkerk zijn is het droog. Omdat de avondspits rond Groningen al wat op gang begint te komen rijden we door naar Delfzijl. Als we namelijk de bui voor Groningen opwachten en er daarna nog achteraan willen komen we de ring van Groningen amper over.

We rijden door en hebben nu iets meer tijd doordat we al aardig voor de bui uit zitten. Snel een broodje halen bij een tankstation en dan een plek zoeken buitenaf. We rijden Delfzijl weer uit en komen terecht in de buurt van het dorpje Nansum. Op een rustig weggetje zetten we de auto langs de kant van de weg en stellen het statief voor de livestream weer op. De zoveelste ontmoeting met deze bui gaat wederom gepaard met een hele boel regen, waardoor we snel weer in de auto moeten gaan zitten. We flitst de bui behoorlijk, maar net als ieder op de dag veelal IC.

Om de bui uit te zwaaien besluiten we naar Eemshaven te rijden om daar de bui nog “in de kont te kijken”, oftewel de bui van ons af zien trekken. Op de livestream waren nog een aantal prachtige flitsen te zien, maar helaas waren we te laat met het opbouwen van onze fotocamera’s. Als het weer harder begint te regenen en we bezich blijven alle lenzen droog te poetsen besluiten we om weer richting Drachten te gaan.

De volgende dag gaan we weer terug naar de provincie Groningen. Dit keer geen Delfzijl of Eemshaven, maar richting Hoogezand. Een bui die in Duitsland zich aardig rap heeft ontwikkeld gaat naar onze inschatting over Hoogezand trekken. We zoeken een plek op met goed zicht richting de bui. Als snel vinden we deze tussen Kolham en Hoogezand. En dan is het wachten tot de bui dichterbij komt.

Alles is er klaar voor, de fotocamera’s en de livestream. We beginnen het eerste gerommel van de bui al te horen in de verte. Naarmate de bui dichterbij komt begint er steeds meer tekening in de lucht te komen. Waar het eerst nog een grijze muur was voor onze neus zien we nu prachtige lijnen! De plek die we hebben gekozen pakt echt super goed uit. Naast dat de geweldige wolkenlijn over ons hoofd trekt blijkt de regen die er achter zit reuze mee te vallen. Hierdoor kunnen we langer buiten blijven staan en genieten van een indrukwekkend wolkenformatie!

Het deel van de bui dat over ons heen was gekomen lijkt langzaamaan op te lossen en we besluiten het actieve deel op te gaan zoeken. We rijden via Groningen en Assen naar het dorpje Oranje. Dat is een van de vaste plekken waar we vaak heen rijden als het onweer in de buurt is. Melle heeft in zijn navigatie een mooi rustig plekje staan met alle kanten ruim zicht. Eenmaal daar aangekomen valt de activiteit van de bui wat tegen. Na er even gestaan te hebben en wat flitsen (IC) gezien te hebben besluiten we om nog iets verder naar het westen te trekken in de hoop dat we nog een keer zo’n mooie wolkenformatie op foto kunnen zetten als bij Hoogezand.

Ook Wichard is vandaag onderweg en weer kijken we op dezelfde bui, maar weer ieder van een andere kant. Hij stond bij Steenwijk en wij reden nog die kant op. Achteraf horen we dat we voor Wichard zijn neus langs zijn gereden toen we verder reden richting Emmeloord. Eenmaal daar aangekomen bleek de bui eigenlijk helemaal niet meer actief te zijn. Enige voordeel hiervan is dat we wel mooi op tijd thuis zijn deze dag.

Al met al zijn het twee geweldige dagen geweest. Niet veel ontladingen gezien, maar dat werd gecompenseerd door de indrukwekkende wolken de we voorbij hebben zien trekken. Deze twee dagen zijn dan ook meteen het hoogtepunt van de onweersmarathon geworden. De komende tijd lijkt het weer weer even iets rustiger aan te doen, maar wie weet kan daar nog verandering in komen. Want je weet: niets is zo veranderlijk als het weer. En dat maakt het ook zo mooi!