Op pad met stormchaser Wichard

Donderdag was al bekend dat er een leuke bui op komst was en dan ga je kijken naar de weerkaarten, een plannetje bedenken hoe je na het werk zo vlot mogelijk ter plaatse kunt zijn om de bui zo goed als mogelijk te kunnen onderscheppen,wetende dat bij Lemmer wegwerkzaamheden aan de gang zijn en dat de onweerscell ook zomaar aan kracht zou kunnen verliezen.

13.00 uur de eerste klappen waren een feit, tussen Papenburg en Cloppenburg begon de bui te leven en om ongeveer 15.00 uur trok hij in vol ornaat de grens over Nederland in.

Zou de bui westelijk aanhouden zou hij meer naar het zuidwesten trekken allemaal mogelijkheden die door mijn hoofd spookten en dan komt er een moment dat je een beslissing moet maken. Op naar Steenwijk en daar een plaats zoeken met een wijds uitzicht en weg van de A12 en het drukke verkeer: safety first.

Afslag Steenwijk-zuid genomen en dan zoeken naar een geschikte plek, op een smal weggetje moest ik stoppen voor een man die om hem heen kijkend op zoek was naar zijn hond die weggelopen was. Hij zag ook dat mijn auto sporen bevatte van bliksemschichten en het logo van Bliksemdetectie.nl, waarop hij tegen mij zei: “geweldig, schitterend, machtig mooi nog niet wegrijden hoor ik moet daar even een foto van maken als het mag”. Waarop ik antwoordde: “natuurlijk als je maar opschiet want er is een onweersbui in aantocht en ik ben al aan de late kant.” Snel nam hij een foto en vertelde mij waar ik een plekje kon vinden met een vrij uitzicht rondom mij heen: “kijk daar bij die boerderij daar moet je rechtsaf slaan, het is een doodlopend weggetje en daar heb je een mooi uitzicht”. Ik bedankte de man en stationeerde mij op de plek die de man mij had gewezen.

Net wel/niet op tijd kwam de bui op mij af, meestal chase ik alleen en dan moet je eigenlijk te veel dingen tegelijkertijd doen maar meestal gaat het me redelijk goed af. Sinds kort ben ik ook wel tijdens het chasen met een livestream te zien op de Facebookpagina van Blisemdetectie.nl. Ik ben van nature niet zo’n prater maar ik begin er wel aardigheid in te krijgen en probeer net als onze BD chasers die wel live streamen zoveel mogelijk vragen van kijkers van de livestream te beantwoorden. Die kunnen door de omstandigheden die er plaatsvinden tijdens de livestream van een chase niet altijd beantwoord worden wat wij uiteraard graag zouden willen. We hopen dan ook op een beetje begrip van de kijkers dat dit niet altijd gaat, het is altijd de bedoeling om er voor onszelf een  veilige/mooie en voor  jullie als kijkers als het mogelijk is de chase van zo dichtbij als mogelijk mee te kunnen laten maken.

Terwijl de bui op mij af kwam zag ik mooie wolken kolken boven mij hoofd alsof ze wilden zeggen je bent te laat Wichard en spontaan kwam de regel van een liedje in mijn hoofd op (hé suzie de bui is over…) en zag en hoorde de laatste activiteit uit de bui verdwijnen.

Mede chasers Melle, Maurice en (ûs Jannie van de catering) als ervaren rotten in het chasen waren al eerder op pad en zijn met de bui mee gereisd. Dit hebben jullie vast en zeker mee gekregen en zijn terwijl ik op het doodlopend weggetje stond rakelings bij mij langs gereden. Ik schreeuwde nog zo hard ik kon van “joehoeee hier sta ik”! Wat er gebeurde: de vogels vlogen van schrik uit de bomen, de koeien liepen weg en zelfs de kippen waren van de leg, maar ze hoorden mij niet en vervolgden gewoon hun weg.

Bij thuiskomst heb ik van de beelden die ik ter plaatse heb gemaakt een klein filmpje in elkaar geflanst deze is hieronder te zien. We kijken alweer uit naar de volgende chase.